Wergera hevsengî |

Wergera Equirhythmic (ji lat. aequus – wekhev û rîtm) – wergerandina bo zimanekî din lîbrettoya operayê, metna oratoryo, kantata, romansî, stran û hwd. op. wok. û wok-instr. cure, ku tê armanc kirin ku wekî şûna metna orîjînal a van xebatan bixebite. li darvekirinê. Ji bo vê yekê, werger ji aliyê rîtmê ve divê bi tevahî li gorî orîjînal û xwendina wê ji aliyê sazker ve, ango teksta mûzîkê re li hev bike (“wekhev be”). Wekî îstîsnayek, perçekirina dengên dirêj ên takekesî yên nivîsarek muzîkê, lîga du an zêdetir dengên kurt ên heman bilindahiyê, destûr e. Di rewşên ku di melodiyê de dengên bi taybetî diyar (klîmaksên giştî û herêmî û hwd.) li ser peyveke diyarkirî ku xwedî wateyeke takekesî ye, tê xwestin ku di wergerandina li vê derê de peyvek bi wate ya zimanekî din re hebe. . Têkiliyek bêkêmasî di navbera rêzkirina peyvên heman wateyê de di orjînal de û di E. p. ji ber cudahiya pêkhatina peyvên yek-nirxî yên di decomp de ne mumkun dibe. zimanan (hejmara tîpan, cîhê stresê, hwd.), û her weha bi girêdana bi rêzimanên wan ên cihêreng. avakirin. Ji ber vê yekê, E. p. ji nivîsa orîjînal kêmtir bi muzîkê re têkildar e. Xalên neçar ên di avahiya semantîkî ya werger de kêmtir zirarê didin tehma giştî ya di berhemê de, li cihê ku mûzîk xwezayek giştî ye, hewaya giştî ya helbestê radigihîne. metn an jî beşa wê: di rewşên ku mûzîk li dû rengdêrên hestyarî yên her hevokekê an jî her peyvê dişopîne, ew pir bi berçav bandor dikin. Rêjeya hunerê jî pirsgirêkek cidî ye. nirxê orîjînal û werger. Li vir ne tenê ku karê helbestvan-wergêr tenê "duyemîn" e, lê di heman demê de teknîka mezin jî girîng e. sînorên E. p. pir gemar in. Li gel van hemûyan, E. p. dibe ku kêrhatî be, ji ber ku performansa li welatek wok diyarkirî ye. û wok-instr. prod. bestekarên welatên din bi E. p. ji bo gihîştina van Op. ji girseyên berfireh ên guhdaran re.